کد مطلب:42617
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:20
در داسـتـان فـرزندان آدم عليه السلام آمده است كه هابيل به قابيل مي گويد وقتي تومرا به قتل برساني گناهان من نيز بر گردن تو خواهد بود و من پاك خواهم شد . ان تبوء باثمي و اثمك . لازمه اين مطلب آن است كه بتوان انساني را به جرم انساني ديگر مواخذه كرد . و اين حكم مخالف عقل است و قرآن مي گويد : لا تزرووازره وزر اخري ( نجم / 38 ) .
اين حكم , از احكام عقل نظري نيست تا گفته شود محال است , بلكه از احكام عقل عملي است كه تابع مصالح و منافع اجتماع انساني است . اجـتماع مي تواند كاري را كه از يك نفر سر زده است به حساب ديگري گذارد و ديگري را مواخذه كند . همانگونه كه اگر كسي شخص ديگري را به قتل رساند و جامعه از مقتول طلبكار باشد , طلب هاي خودرا از قاتل مي گيرد . البته روشن است در اين حالت قاتل وزر مقتول را خود بر عهده گرفته است و در حقيقت وزر خود را حمل مي كند .
تفسير الميزان ج 5
طباطبائي - سيد محمد حسين
مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.